Κλείνοντας την πόρτα του γραφείου, το μυαλό δεν σταματά να σκέφτεται τους ασθενείς με σοβαρά προβλήματα. Ένας θεραπευτής κουβαλάει στην σκέψη του τα προβλήματα όλων των ασθενών του, σοβαρά ή και λιγότερο σοβαρά. Πολλές φορές μάλιστα κουβαλάει τα προβλήματα και των οικογενειών τους, διότι συχνά η εμπιστοσύνη προς τον θεραπευτή είναι μεγάλη και του εκμυστηρεύονται όλα τους τα προβλήματα, τα δικά τους, των φίλων τους, της οικογένειάς τους. Αυτό συχνά μπορεί να οδηγήσει τους θεραπευτές σε πανικό ή και κατάθλιψη.

Άλλοι εμφανίζουν ψυχοσωματικά προβλήματα από άγχος και στρες. Τέτοιου είδους προβλήματα, τα οποία είναι συνηθισμένα στους θεραπευτές, αντιμετωπίζονται με ομάδες εποπτείας, ή και τεχνικές χαλάρωσης. Όλοι οι θεραπευτές, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, αντιμετωπίζουν αντίστοιχες καταστάσεις και αφού τις βιώσουν, είναι πολύ πιο εύκολο να τις διαχειριστούν και να προφυλάξουν τον εαυτό τους. Έχει σημασία βέβαια, η εκπαίδευση και η εμπειρία του καθενός. 

Το θετικό είναι ότι δουλεύοντας με άτομα που έχουν σοβαρές δυσκολίες, μαθαίνεις να χαίρεσαι τα απλά πράγματα της ζωής, την οικογενειακή ζωή, τους φίλους, ακόμα και τη βαρετή καθημερινή ρουτίνα που πολλούς τους τρομάζει και δεν τους αρέσει καθόλου.