Λογοθεραπευτής, ή αλλιώς Λογοπεδικός, ή Λογοπαθολόγος, ή Παθολόγος του Λόγου και της Ομιλίας, οι όροι είναι ταυτόσημοι, είναι ο επιστήμονας που φέρει την ευθύνη της πρόληψης, της αξιολόγησης και της θεραπείας της ομιλίας, του προφορικού και του γραπτού λόγου, της φωνής και της κατάποσης. Οι διαταραχές που απαιτούν λογοθεραπευτική παρέμβαση μπορεί να είναι απλές ή πολύπλοκες. Το φάσμα των διαταραχών που χρήζουν λογοθεραπείας είναι πολύ μεγάλο αλλά ενδεικτικά, μπορώ να σας περιγράψω ορισμένες από τις διαταραχές με μερικά απλά παραδείγματα.

1. Aρχικά, ένας άνθρωπος που επαναλαμβάνει κάποιες συλλαβές ή λέξεις όταν μιλάει έχει τραυλισμό και αυτή είναι μια κοινή διαταραχή. Παλιότερα, ο κόσμος αποκαλούσε τον τραυλισμό κεκεδισμό και όσοι τραύλιζαν ήταν οι λεγόμενοι κεκέδες.
2. Ένα παιδί που δεν μιλάει καθαρά ή δεν προφέρει σωστά κάποιους ήχους, παραδείγματος χάρη, κάποια γράμματα όπως το /σ/, το /ξ/, το /ρ/ ή και άλλα, λέμε ότι έχει διαταραχές άρθρωσης, δυσλαλίες ή φωνολογική διαταραχή ανάλογα με την φύση των δυσκολιών που αντιμετωπίζει. Συχνά, αγόρια τα οποία σε μικρή ηλικία έχουν κάποια από τις παραπάνω δυσκολίες είναι πιθανόν να εμφανίσουν μαθησιακές δυσκολίες ή δυσλεξία. Αυτό σημαίνει ότι οι διαδικασίες ανάγνωσης, γραφής και μελέτης τους είναι πιο αργές και διαφορετικές από αυτές που χρησιμοποιούν άλλοι άνθρωποι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υστερούν σε ευφυΐα.
3. Ενήλικες μετά από ατυχήματα και εγκεφαλικά επεισόδια μπορεί να εμφανίσουν προβλήματα στην κατάποση, την ομιλία και τον λόγο τους. Δηλαδή, ίσως δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν τον προφορικό ή τον γραπτό λόγο. Για παράδειγμα, τους δείχνουμε γραμμένη τη λέξη μήλο και δεν μπορούν να τη διαβάσουν. Άλλοι, ίσως τη διαβάζουν αλλά δεν μπορούν να την προφέρουν και άλλοι τη διαβάζουν, την προφέρουν, αλλά δεν ξέρουν να την αντιστοιχήσουν με το σωστό αντικείμενο, αν έχουν μπροστά τους ένα μήλο και μία μπανάνα.
4. Βρέφη που γεννιούνται με σύνδρομα, χρειάζονται θεραπεία, ίσως και από τους πρώτους μήνες της ζωής τους ανάλογα με τις δυσκολίες τους.
5. Άτομα που κακοποιούν την φωνή τους, είτε από κακή, είτε από πολύωρη χρήση, όπως οι δάσκαλοι, οι τραγουδιστές, οι εκφωνητές εμφανίζουν συχνά πάνω στις φωνητικές τους χορδές ογκίδια τα οποία εξαλείφονται με θεραπεία. Αν τα ογκίδια είναι πολύ μεγάλα ή κάποιος τα έχει για πολλά χρόνια, τότε η θεραπεία θα πρέπει να συνδυαστεί με ιατρική επέμβαση και να πραγματοποιηθεί πριν και μετά από την αφαίρεσή τους.