Μύθος: Τι δεν είναι αυτισμός

ΔΕΝ είναι νόσος αλλά διαφορετικός τρόπος ερμηνείας του κόσμου.
ΔΕΝ είναι ετικέτα, είναι ένδειξη.
ΔΕΝ είναι μία συγκεκριμένη «αυτιστική» συμπεριφορά, αλλά ο συνολικός τρόπος εκδήλωσης συμπεριφορών και τα υποκείμενα αίτιά της αποτελούν ένδειξη αυτισμού.
ΔΕΝ είναι νοητική υστέρηση. Όμως μπορεί να υπάρχει μόνος του ή σε συνδυασμό με άλλες αναπτυξιακές διαταραχές (νοητική υστέρηση, μαθησιακές δυσκολίες, επιληψία, κώφωση, τύφλωση, κ.τ.λ.).
ΔΕΝ είναι απλά γλωσσική διαταραχή. Η ίδια είναι βασικό χαρακτηριστικό, αλλά χωρίς να είναι αυτισμός όταν υπάρχει μόνη της.
ΔΕΝ είναι φταίξιμο των γονέων.
ΔΕΝ περιορίζεται στην παιδική ηλικία.
ΔΕΝ χαρακτηρίζεται από ψυχρό γονεϊκό περιβάλλον.
ΔΕΝ θεωρείται ψύχωση, ούτε ψυχική ασθένεια.

Αλήθειες: Τι είναι αυτισμός

ΜΙΑ διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή, ισόβια και συνήθως παρούσα από την γέννα.
ΜΙΑ βιολογικά προσδιορισμένη διαταραχή.
ΜΙΑ διαταραχή της νοητικής ανάπτυξης, χωρίς να θεωρείται στατική κατάσταση.
ΜΙΑ από τις πιο βαριές, πιο περίπλοκες και πιο δυσεξήγητες ψυχοπνευματικές αναπηρίες.
ΜΙΑ νευροαισθητηριακή διαταραχή.
ΜΙΑ νευροφυσική διαταραχή.
ΜΙΑ αναδίπλωση του παιδιού στον εαυτό του. Δεν είναι παθητική, αλλά δυναμική και αντιδραστική.
ΜΙΑ ιδιοσυγκρασιακή κατάσταση, με εμβέλεια από το ένα άκρο στο άλλο.
ΜΙΑ σοβαρή διαταραχή επικοινωνίας, κοινωνικοποίησης και δημιουργικής φαντασίας.
ΜΙΑ από τις πιο οδυνηρές ανάμεσα σε όλες τις μειονεκτικές καταστάσεις.
ΜΙΑ δυσαναλογία κάποιων συγκεκριμένων νευροχημικών ουσιών στον εγκέφαλο.
ΜΙΑ μεταβολική διαταραχή.
ΜΙΑ ανωμαλία στην λειτουργία της πρόσληψης, της προσοχής.
ΜΙΑ εξελικτική διαταραχή.
ΜΙΑ γλωσσική δυσλειτουργία που χαρακτηρίζεται συχνά από μία ολοκληρωτική έλλειψη επιθυμίας για επικοινωνία.
ΜΙΑ διαταραχή κοινωνικής κατανόησης.
ΜΙΑ απόρροια, ενός συνδυασμού διαφόρων αιτιών.